Gülüyorum o halde varım :)

Öğreniyorum zamanla yaşamayı, kimseyi takmadan özgürce, kendimi, ruhumu özgür bırakmayı.. Son zamanlarda yaşadıklarım, çevremdeki garip insanlar beni o kadar çok üzdü ki, boğdu, nefes alamadım.. Ama şimdi onları kendi cehennemine bıraktım, onlar içindeki öfkeyle kendilerine bir cehennem yarattılar zaten, ben rahat bıraktım onları yoluma devam ediyorum.. Onların gözüyle asla kendimi yargılamıyorum, içimden geldiği gibi davranıyorum.. Seviyorum ben yaşamayı ve gülmeyi..

En son okuduğum Aşkın İstilası kitabı bana bu duyguları yaşamama çok ama çok yardımcı oldu. Özellikle kitapta travmaları (sizi üzen anıları, olayları) geride bırakmak için uygulanan bir meditasyon var, nefes alabildiğimi fark ettim onu uygulamaya başlayınca.. 

Biraz daha zamanım var daha da iyi olacağım biliyorum;) 

Yine bir Cuma daha geldi. Kardeşimin gelmesine son bir hafta, tezimde sona yaklaşmam gibi güzel haberler var hayatımda.. Dolu dolu yaşanacak zamanlar beni bekliyoooorr;)

Çook sevgiler ;)

Zaman dediğin..

Sizce de çok hızlı geçmiyor mu zaman? Pazartesi olunca Cuma'nın yolunu gözlüyoruz ama fark ediyorsun ki ömürden gidiyor, aylardan gidiyor, yıllardan alıp götürüyor.. Nereye bu koşuşturma diye durup soruyorsun ama hayatın getirdikleri, yapman gerekenler böyle devam etmesine sebep oluyor..

Tez yazma telaşı sardı ya günlerin geçmesi bana çok batmaya başladı :)) Bikaç gündür içimdeki strese engel olamadığımı, sabahları düşünceli hallerime denk geliyorum. Ahanda tez moduna girmişim diyorum :))) Olmuşum ben olmuşum :)) 

Yine bir tiyatro maceram var yarın 'Ramiz ile Jülide'. İş yerinden sevdiğim arkadaşlarla geçirilecek bir Cumartesi olacak. Pazar günü kütüphanede olma sözünü verdim kendime hadi hayırlısı ;)

Kısa kısa yazılar yazıyorum ama kısa da olsa paylaşmayı seviyorum :)

Sevgiler ;)