Uzun bir aradan sonra;)

Çook uzun zaman oldu yazmayalı.. En son 40 bedendeydim şimdilerse 36 bedene düştüm. Biraz sporla (evde kendi kendime) biraz da vücudun döngüsünün başlaması sebebiyle 10 kilo gitti benden. Derlerdi ama bu kadar olacağını düşünmemiştim. Kadın doğum doktoruma kontrole gideceğim iyi görmeli beni gazıyla spora ağırlık verdim bir süre. Sonuç 62 kilodan 51 kiloya düşüş. Çok şükür kendimi hafif hissediyorum, o ağırlığı hantallığı hatırlamak istemiyorum. Bebelingom geceler dışında halen emiyor ama gayet keyfine, sütlü kahve niyetine, anneyle zaman geçirmek niyetine, bağ kurma niyetine.. Seviyorum o anları, gözgöze gelmeyi, onu güldürebilmeyi, huzur buluşunu 💗

Kendime zaman ayırıp kitap okuyayım diyorum ama akşamları onunla beraber uyuyakalıyorum ya da mutfak toplama koşturmacası içerisinde oluyorum. Halen annemde kalıyoruz. Kiralık, anneme yakın bir eve çıksak iyi olur diye düşünüyoruz ama kafamıza göre bir yer bulamadık henüz. Annemin düzeni kalmadı, tamamen bana bağlı oldu, akşamları kalmadı, çok yoruluyor, bebelingom onu yormuyor ama akşamları bizim varlığımız daha çok yoruyor onu hissedebiliyorum. 

Bebelingom ile Viyana tatili yaptık, hem eğitim hem tatildi. Ben yokken babasıyla takıldılar, gezdiler. Akşamları ben gelince kuduruyordu diyebiliriz. Bir saniye durmuyordu, kimi zaman restoranlara bile oturamadık. Herşey ama herşey farklıydı onun için ne yapsın çocuk :)) Çok yorulduk ama güzel anılar biriktirdik. Viyana'dan daha çok küçük şehirleri sevdim. Salzburg'da kaldık 3 gece. Oradan araba kiralayarak Hallstatt'a gittik günübirlik. Hallstatt'ın çevresindeki köyler kesinlikle görülmeye değer, turistten uzak ve daha sakin ;)

Şimdilerde yaz tatili hazırlığı ve heyecanı içerisindeyiz. Datça'da bir haftalığına bir villa kiraladık arkadaşlarla. Hareketli günler bizi bekliyor. Deniz, güneş, upuzuuuun yollar.. İhtiyaç listesi hazırlama zamanı ;) Çok az eşyayla gitmeyi planlıyorum, Viyana'ya götürdüğüm şeylerden sonra kendime böyle bir söz verdim. Hallstatt'tan güzel bir fotoğraf ile yazımı bitiriyorum. 

Sevgiler 😊

Bir anneanne duası..

Günlerden 23 Ocak.. İçim kıpır kıpır.. Canım kardeşimin doktora savunması var. 4 senesini yurtdışında bizlerden uzakta geçirdi ve sonunda verdiği emeğin karşılığı alacağı bir gün. Tüm aile olarak o kadar heyecanlıydık ki ama bir o kadar da buruk.. Ağustos ayında canım anneannemi kaybettik. Herşey biranda oldu. Ben halen onun öldüğüne inanamıyorum. Hep telefonla arasam açacakmış gibi geliyor, oğluşumu ona anlatasım geliyor. Oğlum doğduğu zaman başka bir şehirdeydi ve ona götüremedim. Video görüntü ile konuştuk, fotoğraflarını gönderdik ama onu kucağına alamadı, hastalandığında oğlumu da alıp onun yanına gidemedim.. Çok dua etti bizler için. Onun duaları sayesinde sanki hayatımızdaki herşey yolunda gitti. Çok eksiğiz bugünlerde.. Büyüklerini kaybedince insan korkuyor, hayat anlamsızlaşıyor gibi oluyor. Ben bunları hissediyorsam kim bilir annem neler düşünüyor. Kardeşim için çok dua etti anneannem, kardeşimde tezini anneanneme ithaf etti.. Bu çok gurur verici..Çok değerliydin anneannem bizim için çok emeğin var, temiz kalpli güzel insan nurlar içinde yat..  

Kardeşim sınavı başarıyla geçti. Emeklerinin karşılığını aldı. Doktora yapmak zordur hele ki yurt dışında daha da zor. Onu yürekten tebrik ediyorum. İnşallah çok daha güzel fırsatlar çıkar karşısına:)

Bebelingomda ilk adımlarını attı. Bi baktık odada kendi kendine dolaşıyor. Yaşına girmeden özgürlüğünü ilan etti :) Teyzesine çok güzel bir hediye verdi kuzucum.

Doğum günü yaklaşıyor, birkaç süsleme pasta hediyeler hazırlamaya çalışacağım. Akrabalar ve bikaç arkadaş var aklımızda kalabalık olmasın istiyorum ama nasıl yapacağımdan emin değilim. Tecrübelerini paylaşmak isteyen olursa seve seve okurum :)