19 Nisan 2014 Cumartesi

Neydi tezin konusu ??

Şuan yüzümün ifadesiyle fotoğraftakinin ne kadar zıt olduğunu görünce tutamadım kendimi yazmak istedim.. Sabahtan beri Ankara'yı sarmış olan fırtına, camların zangırdaması ki bu bizim eve hususi bir şey diye düşünüyorum, rüzgar sanki evin içinde uğulduyor.. Çalışamadım bu uğultuda sinirlerim bozuldu..

Dün iki çift (eşimin arkadaşı ve eşi) dışarıda yemek yedik sohbet ettik, keyifli bir akşamdı. Eşler olarak doktora mağdurlarıyız :) Şöyle sözler döküldü ağzından: "Yüksek lisans yapmaya başladığımdan beri hiçbir zaman huzurlu olmadım. Ne yapsam nereye gitsem hep aklımda ders çalışmalıyım düşüncesi sarıp sarmalıyor beni, bir de üzerine çocuk.. Sanki hiçbirşeyin tadına varmamışım gibi ne eşimle doğru düzgün vakit geçirdim ne çocuğumla kafam rahat bi şekilde ilgilenebildim". Sanki beni anlattı o anda. Bir çocuk faktörü eksik bende, onun için de tez faktörünün çocuk yapım aşamasında kafada sıkıntı yarattığını düşünebiliriz :) Yalnız olmadığımı fark ettim. Abartıyorum herhalde diyip kendimi suçluyordum. Biz yani hem çalışan hem evli hem de doktora yapan bayanlar.. Alın size hayat nasıl kendinize zehir edilirin güzel bir örneği :) 


Bir yerlere ulaşabilmek için emek veriyorsun fedakarlıklar yapıyorsun inşallah karşılığını alırız ama zaman geçiyor çok hızlııııı. 5. senemiz olacak evleneli.. Eşimle eskiden daha sık gezerdik arkadaşlarım özenirdi bize.. Uzun zaman oldu yaz tatilinden başka bi zaman gezmeye gitmeyeli.. Evimle gönlümce ilgilenemiyorum, aslında titiz bir insanım ama dur kızım yorma kendini otur dersine bak sesleri yükseliyor hep içimden, annemden :) Bu tez depresyonu valla çok sıkı bir depresyon.. Üstesinden gelebilecek miyim bilmiyorum az zamanım kaldı mayıs ve haziran ama ortada bişey yok.. Tez konusu anlamını yitirmeye başlıyor gözümde tehlikeli bir yola girdim desenize.. Ben ne yapıyordum demeye başladı içimdeki ses.. Eyvah eyvah :(( 

Bu arada Mayıs'ta Macaristan'a gideceğiz bir seminer için 3 kız :) Eğlenceli bir zaman beni bekliyor aslında çaktırmayın :) Burada da paylaşırım :)

2 yorum:

  1. Aynı psikoloji içindeyiz! Bir bakıyorum tezde epey yol almışım, bir bakıyorum hiçbir şey yapmamış gibiyim, çok uzun zamandır tatiller tatil değil. Neyse ki konferanslar arada bir kaçış oluyor. Yolun sonuna geldim, bıraksam bırakamıyorum bu kadar emek verdim diye. Hazirandan sonra bitecek ve çoook rahatlayacağız!! Yalnız değilsin! Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Cücee ne çok sevindim yorumuna bi bilsen, böyle bi güç geldi bana yalnız olmadığımı bilmek güzel ;) Haydin çalışmaya devam o zaman ;)
      Sevgiler

      Sil