Bebelingom doğduğundan bu yana bir süt derdidir gidiyor bende, yetmiyor sütüm düşüncesi, aç bu çocuk aç çığlıkları, bebelingomun kilo kaybı, bendeki stres derken 10. aya geldik. Bebelingom şimdi 9 kilo. Doktor gelişimini beğeniyor. Bense halen işyerinde sütü sağsam mı sağmasam mı kararsızlığı içerisindeyim. Damla damla geliyor nedir çektiğim bu eziyet diyorum bir yandan, bir yandan da yok ya bebelingoma bunu yapamam sağmalıyım belki artar düşünceleri kemiriyor beynimi.. Kimi zamanlar günde bi kereye mi indirsem kafası, yok yok ikiye devam etmeliyim inadı.. İnternette 10. aydan sonra süt artar mı araştırmaları.. Off işte bir süttür gidiyor bende, artar mı bilmem ama ne verirsem kâr..
Bu azalmanın sebeplerinden biri doktorun tavsiyesiyle gece emzirmesini bırakmam oldu, kesintisiz uyumasının onun gelişimi için daha önemli olduğunu söyledi. Gece emzirmesinin süt üretimi için ne kadar önemli olduğunu bilsem de doktorun ona bir faydası olsa inan Emel senin gözünün yaşına bakmam dedi. Bu cümlesi uyku düzenine geçmemiz için bize cesaret verdi. İki gece ben bebelingomu hiç kucağıma almadım, eşim onu susturup uyutmaya çalıştı, onunla beraber bende ağlıyordum, kendimi onu kucağıma almamak için çok zor tuttum.. Sonraki günler uykuya geçişi daha kolay oldu. Sanırım bu işi başardı bebelingom dedik. Ama işte olan benim süte oldu, gece kalkıp sağmam gerekirken uykuya yenik düşüyordum. Bu aralarda uyumadan gece 12 gibi sağmaya çalışıyorum. Aynı etkiyi yaratır mı bilmem ama vicdanımı birazda olsa rahatlatıyorum. Şimdiler de power-pump'ı denemeye çalışacağım. Hadi hayırlısı ;)))
Kuzum hızla büyüyor, dün 3-4 adım attı, yaşına girmeden yürüyenlerden olucak sanırım :) Dişleri Ekimde çıkmaya başladı, şimdilerde üst ve yan dişleri ile savaş veriyor. Ev-iş-annem üçgeni arasında zaman çok çabuk geçiyor. Bakalım bizi daha neler bekliyor.
Sevgiler
Emel
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder