Kendimi üzmemem gereken günlerde kafamın içinde dönüp duran bu sıkıntı beni benden alıyor.. Kafanda devamlı birileriyle kavga edersin ya, o an gelse de şunları şunları desem diye için içini yer ama bir yandan da canları cehenneme dersin.. Sesimi yükseltip hakkımı arayan bir tip değilim, aman kızım sesini çıkarma ayıp olur, öyle denir mi hiç büyüğüne karşı gelinir mi baskılarıyla büyütülmüş olduğumuzdan kendi hakkımı sesimi yükselterek arayan bir kişi olmadım.. Yeri gelince gerekli cevabı verip karşındakini yerine oturtacak bir kişi değilim, kavgayı sevmem, bir sorun olmasın diye verdiğim ödünler beni çok yoruyor artık!! Bugün yaşadığım ağlama krizi şeklinde bana geri dönüyor :( Ben üzmemeliyim kendimi!! Kötü insanların kötülükleri kendilerine dönsün inşallah!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder